Καμένες μούμιες.
φερέφωνα στης πόλης μου,
τα φώτα.
καλλιτεχνικά βαμμένες κορασίδες,
προσπαθούν να κρύψουν το πρόωρο τους γύρας.
παρερμήνευσαν την ωριμότητα,
την πέρασαν,
για βλακεία, ανόητη αγχωμένη μαλακία.
πέρασαν την νιότη για αιώνια
και τώρα, φαυκαλίζονται στο ξόδι που έχει φύγει.
ΑΠΟ ΤΑ : ΑΔΕΣΠΟΤΑ