Η τέχνη για την τέχνη;

Η τέχνη για την τέχνη; Καλό μου ακούγεται! Πως θα γίνει όμως; Όταν κάποιος που θέλει να κάνει τέχνη πρέπει να φάει κιόλας και όταν η τέχνη που κάνει δεν του προσφέρει ούτε τα απαραίτητα για να ζήσει. Πώς να αρχίσει κάποιος να ασχολείται με την τέχνη, (και δεν εννοώ απλά να την θαυμάζει) την στιγμή που ξέρει πως για να επικοινωνήσει την τέχνη του με τον κόσμο, πρέπει να υποβληθεί σε κάποιες διαδικασίες που δεν έχουν καμία σχέση με την τέχνη του αυτή καθ' εαυτή. Μήπως δεν είναι τυχαία τα παραδείγματα ανθρώπων που έκαναν τέχνη σε οποιαδήποτε μορφή και αν το έκαναν, που είχαν και μια δόση είτε τρέλας είτε σνομπισμού, είτε κάποιου άλλου περίεργου τρόπου να εκφράζονται; Όπως και να έχει η τέχνη σήμερα είναι πολυτέλεια, εκτός και αν...