Αφού λοιπόν η σημερινή μέρα έχει καθιερωθεί σαν η μέρα των ερωτευμένων.
Γνωρίζοντας τις συνέπιες της δήλωσης μου, δηλώνω πως πρόσφατα ανακάλυψα πως οι σχέσεις που αναπτύσσω με τους/της γύρο μου, είναι κατά κάποιο τρόπο ερωτικές. Μόνο έτσι μπορώ να εξηγήσω τις εμμονές μου, αλλά και τα δεινά που τα διάφορα πρόσωπα κατά καιρούς με υποβάλουν. Οπότε ερωτιάρηδες και ερωτιάρες, χρόνια πολλά! Α! Πάρετε το συμπόσιο του Πλάτωνα (Μπαμπινίοτη κλίνεται;) να διαβάσετε. Περί έρωτος ο λόγος. Εγώ προτιμώ εκδόσεις Ζήτρος.
2 σχόλια:
Έρωρτας χωρίς παίδεμα δεν γίνεται!
(ο Ζήτρος έχει κάνει και κάτι απαράδεκτες εκδόσεις αρχαίων...)
Αν ο Έρωτας δεν παίδευε, δεν θα ήταν δημιουργικός. Οπότε δεν θα ήταν και Έρωτας! Η λεπτή γραμμή μεταξύ Έρωτα και συντρόφου που παιδεύει είναι η δυσκολία!!!
Δυστυχώς δεν μπορώ να καταλάβω, πότε μια μετάφραση είναι καλή. Πληρώνω το νεανικό μου λάθος να μην μάθω αρχαία.
Δημοσίευση σχολίου