Αυτό που είναι μέσα μας και χτυπά είναι το μόνο που μας κρατά ζωντανούς και μια φορά στο τόσο χτυπά πιο δυνατά και πιο γρήγορα, όποιος τώρα δεν το σέβεται είναι κακεντρεχής, κακοήθης, σατράπης και ψυχανώμαλος. Ούτος η άλλος αυτός που δεν σέβεται το συναισθήματα μου δεν σέβεται τίποτα σε εμένα και κατ' επέκταση δεν με ενδιαφέρει, δεν ασχολούμαι. Προτιμώ να μην νοιάζονται για εμένα παρά να "νοιάζονται" με αυτό τον τρόπο.
Όποιος νοιάζεται σέβεται και στέκεται δίπλα και όχι απέναντι από εμένα και τις επιλογές μου. Αλλά όπως λέω και σε ένα σχόλιο που έκανα σε κάποιο άλλο blog: ψιλά γράμματα για κοντούς ανθρώπους. Τι να έγινε o υπεράνθρωπος του Νίτσε; Μήπως να πάρω ένα φανάρι και από Αντώνης να γίνω Διογένης;
ΑΓΑΠΑΤΕ ΑΛΛΗΛΟΥΣ! Όχι όμως τους κακούς. Πως θα τους βρείτε; Κοιτάξτε τους πιο καλά!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου