SUPERDEAL!

Εχθές είδα για πρώτη φορά το superdeal. Πραγματικά συγκλονίστηκα με την κυρία που είχε αγωνία για το αν θα τις χαρίσουν 200 ή 500 χιλιάδες ευρώ! Το άλλο με τον Τοτό το ακούσατε;

Αρχαία σοφία.

Οι αρχαίοι Έλληνες είχαν φανταστεί τους θεούς τους με πάθη, ίντριγκες και ότι άλλο χαρακτήριζε τους ίδιους, τους είχαν φανταστεί δηλαδή κατ εικόνα και κατ ομοίωση δικιά τους. Μετά ήρθαν κάποιοι επιτήδειοι και μας το έκαναν ποιο ξεκάθαρό κάνοντας εμάς κατ εικόνα και κατ ομοίωση του θεού, του ενός και μοναδικού θεού! Μας καπέλωσαν δηλαδή!

Απόφαση και προεκτάσεις

Είναι παράλογο κατά την γνώμη μου να προσπαθούμε να διακόψουμε μια πορεία με πρόφαση το ότι δεν μπορεί να προχωρήσει άλλο. Το σωστό θα ήταν να πούμε πως δεν θέλουμε να προχωρήσει άλλο και σε αυτήν την περίπτωση πήραμε μια συνειδητή απόφαση και θα υποστούμε τις συνέπειες τις.

Χρόνια πολλά ΘΑΛΕΙΑ!

Είμαι ανορθόγραφος.

Όσοι έχουν επισκεφθεί το blog μου, θα έχουν καταλάβει ότι η ορθογραφία δεν είναι το δυνατό σημείο μου, ευτυχώς αυτό δεν επηρεάζει την σκέψη μου!

Μακριά από ταμπέλες!

Δίπλα μου μένουν κάτι παιδιά από το Μαρόκο. Παλιά που πήγαινα γυμναστίριο, μιλούσα με ένα παιδή απο την Τζαμάικα, ένα παιδί απο το Πακιστάν και ένα παιδί από την Αλβανία. Πέρα από τις ταμπέλες ρατσιστής ή όχι, θέλω να κάνω μια ερώτηση, μπορεί μια χώρα 10 εκατομιρίων με χαμηλό βιοτικό επίπεδο να συντηρίση 3 με 4 εκατομύρια μπορεί και παραπάνω μετανάστες;

Μονοκυττάριος.

Αν ήμουν κύτταρο θα πολλαπλασιαζόμουν μόνος μου. Δυστυχώς όμως δεν είμαι, οπότε είμαι αναγκασμένος να υποστώ τις συνέπειες της ανάγκης μου να βρω το έτερων ήμισυ.

ΦΑΥΛΟΣ ΚΥΚΛΟΣ

Βλέπω από εχθές τον κ. Μανόλη να τοποθετείτε γενικά και θεωρητικά στο θέμα των συμβασιούχων την στιγμή που άνθρωποι από όλοι την Ελλάδα που δουλεύουν τουλάχιστον 5 χρόνια με συμβάσεις, χτυπιούνται γιατί ψάχνουν το δίκιο τους, παρόλα αυτά δεν υπάρχει ούτε ένας δημοσιογράφος να του κάνει μια ερώτηση και να τον καθίσει στο σκαμνί. Βέβαια οι δημοσιογράφοι παίρνουν τους μεγάλους μισθούς τους για να φέρνουν τον κόσμο μόνο για να χτυπιέται και όχι για να βγαίνει νόημα.

Γεια σας.

Η Μαρία αν και κάπως θολή, είναι φίλη μου και δέχτηκε να ποζάρει. Δυστυχώς δεν πειραματίσθηκα πιο πολύ με των φωτισμό. Μαρία, πες αλεύρι!

Δώσε δάνεια.

Θα πάρουμε ένα δάνειο για να γεννηθούμε. Θα πάρουμε ένα δάνειο για να σπουδάσουμε. Θα πάρουμε ένα δάνειο για να αγοράσουμε σπίτι για να στεγάσουμε την οικογένεια μας. Θα πάρουμε ένα δάνειο αν αρρωστήσουμε για να γίνουμε καλά. Θα πάρουμε πολλά δάνεια για να μπορέσουμε να έχουμε όλη στην οικογένεια αμάξι, κινητό, και ότι άλλο είναι απαραίτητο για να ζήσουμε με αξιοπρέπεια... Ε, άντε να πάρουμε και ένα δάνειο για να μας θάψουνε με αξιοπρέπεια και να ξεφύγουμε από τούτο εδώ το θέατρο του παραλόγου!

αρχείο .

Ρίξτε καμιά ματιά στο αρχείο, θα βρείτε ωραία πραγματάκια!

Άσυλο ναι, Σε ποιους όμως.

Έβλεπα εχθές τις ειδήσεις του alpha στις οποίες έγινε μια συζήτηση που κράτησε πάνω από είκοσι λεπτά με θέμα το πανεπιστημιακό άσυλο. Την αφορμή την έδωσε ο πρύτανης του πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης με μια δήλωση του. Για όσο κράτησε η συζήτηση λοιπόν, ακούστηκαν αριστερές απόψεις, δεξιές απόψεις, ακαδημαϊκές και αστυνομικές απόψεις. πιστεύω πως το θέμα δεν είναι αν θα υπάρχει άσυλο, αλλά σε ποίους παρέχετε. Δεν μπορεί τόσα χρόνια τώρα μια παρέα από πενήντα και πολλά λέω άτομα να εκμεταλλεύεται το πανεπιστημιακό άσυλο και να προκαλεί φθορές που ο ελληνικός λαός θα πληρώσει!

Να ζεις, να αγαπάς και να μαθαίνεις

Δεν θα μιλήσω ούτε για τα πεσμένα φυλά στην αυλή μου, που ενοχλούν τους γείτονες, ούτε για το γεύμα που σκάρωσα σε κάποιο αεροπλάνο και έκανα χαρούμενο όλο το πλήρωμα. Θα μιλήσω απλά, για την αγάπη και θα πω, απλά ΑΓΑΠΗΣΤΕ!!!!

Μιλάμε.

Δεν υπάρχει λόγος να μιλάμε, αν δεν μιλάμε ειλικρινά!

Αποδείξεις!

χτυπιούνται (υποκριτικά) και προασπίζονται την ηθική τα ιδιωτικά κανάλια την στιγμή που θα έπρεπε να χαίρονται ή να ντρέπονται γιατί με τις θυσίες που κάνουν κάθε τόσο στο βωμό της τηλεθέασης, έχουν βάλει και αυτά το χεράκι τους τόσο στην δημιουργία όσο και στην αναπαραγωγή των εκτρόπων που συμβαίνουν. Για σχετική βιβλιογραφία κοιτάξτε σε βιβλία σχετικά με την κοινωνία και την ψυχολογία τόσο τις μονάδας όσο και τις μάζας.

Όταν εγώ ήμουν 10 χρονών, γεννήθηκε ένα παιδί στην γειτονία. Δεν είχαμε συναναστροφές, όποτε όμως βλεπόμασταν λέγαμε γεια ο ένας στον άλλον. Σήμερα είμαι 31 το παιδί αυτό όμως δεν είναι πια στην ζωή, σκοτώθηκε εχθές, από ότι έμαθα επέβαινε σε ένα μηχανάκι που οδηγούσε ένα φίλος του κάποιο αμάξι τους έκοψε τον δρόμο και συνέβη το μοιραίο. Στην κηδεία δεν πήγα. Συλλυπητήρια στους δικούς του!

Άλλη μια πρόταση...

Αυτό που είναι μέσα μας και χτυπά είναι το μόνο που μας κρατά ζωντανούς και μια φορά στο τόσο χτυπά πιο δυνατά και πιο γρήγορα, όποιος τώρα δεν το σέβεται είναι κακεντρεχής, κακοήθης, σατράπης και ψυχανώμαλος. Ούτος η άλλος αυτός που δεν σέβεται το συναισθήματα μου δεν σέβεται τίποτα σε εμένα και κατ' επέκταση δεν με ενδιαφέρει, δεν ασχολούμαι. Προτιμώ να μην νοιάζονται για εμένα παρά να "νοιάζονται" με αυτό τον τρόπο.
Όποιος νοιάζεται σέβεται και στέκεται δίπλα και όχι απέναντι από εμένα και τις επιλογές μου. Αλλά όπως λέω και σε ένα σχόλιο που έκανα σε κάποιο άλλο blog: ψιλά γράμματα για κοντούς ανθρώπους. Τι να έγινε o υπεράνθρωπος του Νίτσε; Μήπως να πάρω ένα φανάρι και από Αντώνης να γίνω Διογένης;



ΑΓΑΠΑΤΕ ΑΛΛΗΛΟΥΣ! Όχι όμως τους κακούς. Πως θα τους βρείτε; Κοιτάξτε τους πιο καλά!