Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

20.12.07


Κουράστηκες να ξυπνάς,
στο ίδιο ταλαίπωρο κορμί,
χρόνια τώρα.

το μυαλό σου βάρυνε,
δεν σε ανέχεται πια.

τώρα,

το συναίσθημα αλωνίζει
και ορίζει,
της καταστάσεις.

σηκώνεσαι δύκολα,
περπατάς μελαγχολικά,

κάθε βήμα σου,
προκλητικό.

αδυνατείς όμως,
να δεχτείς την πρό(σ)κληση.

Μια βαθία ανάσα
και δέχεσαι τον
εαυτό σου να πιέζει.

σε ανακουφίζει,
από το αβάσταχτο βάρος
η εκπνοή,

μα ξέρεις!

Τι έρχεται μετά.

Τα βήματα σου,
τώρα πιο δύσκολα,

φτάνεις στον καθρέπτη
και πριν κοιταχτείς,

ξέρεις, πως γέρασες!

Από την συλλογή: Τα αδέσποτα

2 σχόλια:

ANDREAS KATSIKOUDIS είπε...

Ωραίο ποίημα!

ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ ΑΝΤΩΝΗ!

antonis.k είπε...

Αν και για λόγους υγείας, δεν μπήκε καλά. πιστεύω πως φέτος, θα είναι η χρονιά μου. σου εύχομαι και εσένα Αντρέα καλή χρονιά και να χαίρεσαι την ωραία σου οικογένεια!