Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

30.1.07

ψυχωτικές μανάδες, καταστρέφουν με νευρώσεις τα παιδιά τους. Θύμα και θύτης, σε ρόλους εναλλασσόμενους, ανάλογα πάντα με το πλάνο. Έργο που επαναλαμβάνεται προς τιμήν του ομφάλιου λώρου. Πανοραμικά πλάνα καθημερινότητας. Χάπια και εξαρτήσεις μιας ζωής κατά τα άλλα φυσιολογικής. Βία αποδεκτή, στα πλαίσια του μητρικού ντελίριου. Προστασία που κανένας δεν ζήλεψε και κανένας δεν ζήτησε! Τέλος, μόνο η λογική. Μα το παράλογο, της ιδιάζουσας κατάστασης την λογική την έχει γραμμένη. ΑΠΌ ΤΑ : ΑΔΈΣΠΟΤΑ

ΥΣΤΕΡΌΓΡΑΦΟ: Γονείς, συνεχίστε να αυνανίζεστε άφοβα τα παιδιά σας, σας σέβονται!

26.1.07

GURU



Εχθές πήγα στο Guru, το club που βρίσκεται κοντά στο παλιό δημαρχείο, έπαιζε το σχήμα ΗΟΣ, τα παιδιά είναι τρία: πνευστά, ντραμς, πλήκτρα. Μου θύμισαν cinematic orchestra με ένα δικό τους όμως στιλ, κάπως πιο τξαζ θα έλεγα. δυστυχώς τον πιανίστα δεν μπορούσα να τον πυροβολήσω γιατί ήταν στην γωνία την σκοτεινή. Τους συστήνω ανεπιφύλακτα, για πάνω από μια ώρα θα σας χαλαρώσουν διασκεδαστικά, ενώ θα απολαμβάνετε το ποτό σας και θα βλέπετε τα βιντεάκια που προβάλλονται ή θα συζητάτε (χαμηλόφωνα παρακαλώ)!

24.1.07

μετά-ποίηση





Η ποιητική βραδιά που πραγματοποιήθηκε εχθές, αν εξαιρέσουμε τον μπουφέ, πήγε πολύ καλά. Προεξέχουσα φυσιογνωμία ο Didi (Φώτο no.2), που όχι απλά απάγγειλε αλλά ερμήνευσε τα ποιήματα του με ένα πάθος, που έδειξε πόσο σημαντικό είναι να έχεις επίγνωση του τι κάνεις και να είσαι αυθεντικός! Oι φωτογραφίες είναι από την Θάλεια Σπυριδάκη που μπορώ να πω, πως είδε την βραδιά κάπως σουρεαλιστικά.

18.1.07

Γονείς.

Όσο και να τους αγαπάμε και να τους εκτιμάμε, έχουν κάνει τις δικές τους επιλογές πολύ πριν γεννηθούμε εμείς. Βάση των επιλογών τους πετύχανε αυτά που πετύχανε και τα χαίρονται ή τα λούζονται. Είναι δημιουργημένοι και κατασταλαγμένοι άνθρωποι με εμπειρία και πολλά αντικείμενα όπως (αμάξι, σπίτι) κ.λ.π . Είναι όμως και κάπως παρωχημένοι! Ο Κούντερα σε κάποιο βιβλίο του λέει πως, οι γονείς πρέπει να καταλαβαίνουν πότε παύουν να βοηθούν και αρχίζουν να επεμβαίνουν ή κάπως έτσι. Εγώ λέω πως, όταν έφτασαν οι γονείς να πουν κάποια πράγματα, ήταν ήδη αργά για εμάς!

12.1.07


Πόσο θα ζήσουμε, 60 80 100 χρόνια;
Φτάνουν για να πραγματοποιήσουμε τα όνειρα μας. Έστω για να προσπαθήσουμε να τα κάνουμε πραγματικότητα. Αρκεί βέβαια να ονειρευόμαστε τα δικά μας όνειρα!

6.1.07



Καταλαβαίνεις πραγματικά την μοναξιά όταν αρχίσεις να μιλάς μαζί της. Στεναχωριέμαι για αυτούς που είναι μόνοι από επιλογή.