Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

30.10.06

φωτογραφίζω γιατί μου αρέσει.


Κάνω κάτι πάντα γιατί το γουστάρω και κάποια στιγμή μαθαίνω πως κάπου υπάρχει κάποιος που κάνει αυτό που κάνω και εγώ επειδή το γουστάρει επίσης, όταν όμως συναντηθούμε και μιλήσουμε δεν βγαίνει τίποτα. Το ξέρω πως αυτό είναι το ελάττωμα που έχουμε εμείς οι άνθρωποι, αλλά έλεγα μήπως κάποια στιγμή κάνουμε την διαφορά.

29.10.06

Ερώτηση


Μαγειρεύω, συγυρίζω, πλένω, που και που διαβάζω και κανένα βιβλίο, γράφω καμία αράδα και τραβάω και καμία φωτογραφία. Πρέπει να συνδικαλιστώ;

27.10.06

100%

Μπορεί να είμαστε πλούσιοι, μπορεί να είμαστε και φτωχοί. Μπορεί να είμαστε έξυπνοι μπορεί να είμαστε και χαζοί. Όπως και να έχει, ότι και να είμαστε όσο και να προσπαθούμε πάντα θα είμαστε 50%, αυτός είναι και ο λόγος που μας κάνει να θέλουμε να είμαστε ζευγάρια. Σε ένα ζευγάρι όλα είναι μοιρασμένα, όλα είναι ισορροπημένα ή τουλάχιστον έτσι θα έπρεπε να είναι. Ένα ζευγάρι επίσης αλληλοσυμπληρώνεται και έτσι νοιώθει και είναι 100%. Το να αναγνωρίσεις σε κάποιον το άλλο σου μισό, είναι κάτι πολύ ωραίο. Το να σε απογοητεύσει όμως το άλλο σου μισό είναι κάτι πολύ άσχημο. Το ερώτημα μου εδώ είναι το εξής: πως ξέρεις ότι ο άλλος απογοήτευσε εσένα και όχι εσύ τον εαυτό σου; (περιμένω την άποψη σας)

26.10.06

ΑΙΣΧΟΣ!!!!!!

Πάνω που πάει να γίνει μια μέρα μάθημα, βγαίνουν οι βουλευτές να ζητήσουν αύξηση. Τώρα να πω ότι φταίνε οι δάσκαλοι, που ζήταγαν και αυτοί, μάλλον θα έχω άδικο! Προτείνω στην κυβέρνηση να τους δώσει 3 ευρω για να ζήσουν με αξιοπρέπεια. ΒΡΕ ΔΕΝ ΝΤΡΕΠΕΣΤΕ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΕΣ ΜΠΛΑΜΠΛΑΔΕΣ!!!!!!!!!!!!

24.10.06

Πρώτη ομαδική έκθεση


Πέρυσι παρακολούθησα σεμινάρια φωτογραφίας στον Δήμο Αθηναίων. Tον Ιούνιο που πέρασε έγινε μια έκθεση φωτογραφίας στο πολιτιστικό κέντρο του δήμου που βρίσκεται Ακαδημίας 50. Αυτή ήταν η συμμετοχή μου.

23.10.06

Εντωμεταξύ το μαχαίρι ακονίζεται.


Παρακολουθώ τις ειδήσεις στο STAR και μαθαίνω πως του κ. Βασίλειου Κοστέτσου, του κάηκε το μαλλί στο ντε καπάζ. Βάζω τον ALPHA και δύο μέλη διαφορετικής φοιτητικής παράταξης, μου θυμίζουν βουλευτές! Το γυρίζω στο MEGA και βλέπω των αγώνα των δασκάλων κ.ο.κ

Την "φάρμα των ζώων" την διαβάσατε; Αν όχι σας την προτείνω τώρα που όλα είναι κλειστά και έχετε χρόνο.

22.10.06

Ο χορός καλά κρατεί.

Ο συνδικαλισμός εξιπέρετει τα συμφέροντα του εκάστοτε κλάδου, η κοινωνία όμως είναι ένα σύνολο και για αυτήν τα συμφέροντα του κάθε κλάδου μεμονωμένα είναι μικροσυμφέροντα! Κατανοώ την θέση των αριστερών που λένε πως ο καθένας πρέπει να διεκδικεί αυτά που θέλει, αλλά αν όλοι μας σκεφτόμασταν συνολικά αντί να σκεφτόμαστε μικροσυμφεροντολογικά όπως κάνουμε τώρα, τότε οι κοινωνία που απαιτεί συνολική σκέψη ίσως λειτουργούσε καλύτερα.

21.10.06

Για τον Ανδρέα.


Η λάμπα στην κουζίνα τρεμοσβήνει.
Προσπαθώ να γράψω, μα το τρεμάμενο φως της,
διακόπτει της σκέψεις μου.

Στο χαρτί τώρα,
Πρόστυχες λέξεις, βρόμικες!
Ευωδιαστές σαν τον απόπατο
Της σάπιας κοινωνίας

Πορδές, ορδές ξεσκίζουνε τα αυτιά μου
Χάος!
Αναρχία!
Δεν υπάρχει πια ειρμός.
Ο διασυρμός είναι μεγάλος μα κανείς δεν πτοείται πια!

Όλοι είναι χαρούμενοι και τα σκατά΄ έχουν φτάσει στο στόμα

Τι είπε o Beckett;

Ανοίξτε το στόμα και τραγουδήστε!

20.10.06

4 ΧΡΟΝΙΑ


Δεν θέλησα ποτέ κρασί
Μα τα χείλι σου
Μου ΄έδωσαν άφθονο να πιω
Και σε ερωτεύθηκα!

Δεν θέλησα ποτέ νερό
Μα το βλέμμα σου με έλουσε

Ήλιος λαμπρός ο λόγος σου
Περίεργου ρυθμού χορός
Τα λόγια στην άκρη των χειλιών σου

Σε ερωτεύθηκα!

Χάρισε μου το βλέμμα σου
Δώσε μου κρασί να πιο
Τα χείλι σου παράδεισος
Η πόρτα, της πνοής μου.


Από την συλλογή: ΠΑΡΑΛΗΡΗΜΑ

19.10.06

CIRCLES

I cry!

I cry
For the voice I haven’t heard yet

I cry!
For the whisper, I haven ‘t felt yet
Because I was too loud

I cry
for the knowledge, I haven ‘t seized yet

I cry
for the mistakes I have made

I apologize for them

I was only learning!


Από την συλλογή: CIRCLES

18.10.06

Βρες!


Βρες τον χρόνο να δεις τι θες από την ζωή σου!
Βρες τον χρόνο να δεις τι θέλουν οι άλλοι από εσένα!
Βρες τον χρόνο να απαλλαχθείς από ότι σε κρατά πίσω!
Βρες τον χρόνο να ξεφύγεις από τον φαύλο κύκλο του παρελθόντος!
Βρες τον χρόνο να ασχοληθείς με το μέλλον σου!
Βρες τον χρόνο πριν σε βρει αυτός!

17.10.06

Μάρτυρες!

Ήμουν το πρωί στο φαρμακείο της γειτονίας μου, κάποια στιγμή μπήκε ένας κύριος μου συστήθηκε και άρχισε να μου λέει για αυτά που είπε ο μεγάλος δάσκαλος ο Ιησούς. (Από ότι θυμάμαι ο προσηλυτισμός στην Ελλάδα διώκετε ποινικά)! Πάντως εγώ του είπα πως αν περιμένουμε να μας πει κάποιος ποιο είναι το σωστό το χάσαμε το πλοίο!

16.10.06

Exit pole



Παρακολουθούσα εχθές την παρέλαση των πολιτικών στα κανάλια και πρόσεξα πως οι πολιτικοί μας κάνουν φοβερό show! Πιστεύω λοιπόν πως αξίζουν τα λεφτά που παίρνουν, γιατί ούτος η άλλος εμάς διασκεδάζουν με τις ικανότητες τους.

15.10.06

Ο ΓΙΑΝΝΗΣ β


Τα καλοκαίρια ο Γιάννης τριγυρνούσε συνέχεια με τα ίδια ρούχα. Ένα μπλε ξεβαμμένο τζιν και ένα άσπρο φανελάκι, που καμία φορά το άλλαζε με ένα άλλο ίδιο. τα παράθυρα στο σπίτι του ήταν πάντα ανοιχτά και κάθε απόγευμα ακριβώς στης 6, έβαζε να ακούσει την 5 του Beethoven. Τρελαινόταν ο Γιάννης για Beethoven και ειδικά την 5η! Γενικά ήταν λάτρης της κλασσικής μουσικής. Έτσι λοιπόν περνούσε τον καιρό του, ακούγοντας κλασσική μουσική και φροντίζοντας τις γλάστρες που είχε στο μπαλκόνι του. Έπρεπε να είστε από μια μεριά να τον βλέπετε, τις περιποιόταν σαν να ήταν παιδία του, τους μίλαγε, τους τραγούδαγε και φυσικά της τάιζε όπως συνήθιζε να λέει! Της πότιζε δηλαδή. ‘’ Η κλασσική μουσική τους κάνει καλό μπάρμπα-Μήτσο ‘’, μου έλεγε. Η κλασσική μουσική και η στοργή! Στοργή, άγνωστο συναίσθημα για τον Γιάννη, αφού οι γονείς του είχαν πεθάνει στην περίοδο της Χούντας. Στα μαύρα χρόνια όπως συνήθιζε να λέει και ο ίδιος. Πράγματι, τα χρόνια εκείνα ήταν μαύρα και οι γονείς του πλήρωσαν ένα λάθος τυπογραφικό. Ήταν φιλήσυχοι άνθρωποι που δεν πείραζαν κανένα, ούτε μυρμήγκι που λέμε. Έλα όμως που στα αρχεία της αστυνομίας ήταν περασμένοι σαν κομουνιστές. Όχι πως ήτανε οι άνθρωποι, τυπογραφικό λάθος ήτανε. Ο δαίμων του τυπογραφείου που λένε! Ένας δαίμονας που άφησε τον Γιάννη ορφανό στην τρυφερή ηλικία τον 5 ετών. Από τότε ζει με εμένα τον παππού του η τον μπάρμπα-Μήτσο όπως ήθελε να με φωνάζει. Τον αγαπούσα πολύ τον Γιάννη, τον αγαπούσα πιο πολύ και από τον πατέρα του τον Γιώργο. Ίσως επειδή στο πρόσωπο του Γιάννη έβλεπα τα ίδια μπλε μάτια που είχε και η μητέρα του, η κόρη μου δηλαδή. Ίσως πάλι επειδή δεν πρόλαβα να ζήσω αρκετά με το κόρη μου. Πάντως τον Γιάννη των αγαπούσα!

14.10.06

Ο ΓΙΑΝΝΗΣ α

Ένα γεια πέρασα να πω και φεύγω!
Αυτά ήταν τα τελευταία λόγια που ακούστηκαν από το στόμα του Γιάννη. Οι θαμώνες του καφενείου της γειτονίας, δεν πρόσεξαν καν τον Γιάννη που πέρασε, μόνο την χαρακτηριστική βραχνή φωνή του άκουσαν να λέει " ένα γεια πέρασα πω και φεύγω" . Από εκείνη την ημέρα χάθηκε από την γειτονία. Μετά από μερικές μέρες όλοι άρχισαν να αναρωτιούνται, τι να έχει γίνει ο Γιάννης! πουθενά αυτός όμως. Τους έκανε φοβερή εντύπωση που είχε να περάσει από το καφενείο τόσες μέρες. Όχι πως ήταν θαμώνας, αλλά να κάθε πρωί που πέρναγε μπροστά από το καφενείο για να πάει στην δουλεία του, έλεγε καλημέρα! Αυτό και την βραχνή φωνή του θυμόντουσαν όλοι. Τίποτα άλλο. Ο Γιάννης ήταν ένα καλό ευγενικό παιδί, ένας ψηλός ωραίος νέος, που το μόνο που έκανε ήταν να δουλεύει και να ασχολείται με τα λουλούδια που είχε στο μπαλκόνι του. Δεν θα μπορούσε κανείς να πει πως ο Γιάννης ήταν αυτό που λέμε κοινωνικός τύπος, πάντως ευγενικός ήταν και καλοσυνάτος. Α ! Κάτι άλλο που χαρακτήριζε τον Γιάννη ήταν τα μεγάλα στρογγυλά γυαλιά μυωπίας που φορούσε, είχε πολύ μυωπία, 4 , 6 βαθμούς αν θυμάμαι καλά. Τον αγαπούσα τον Γιάννη, από μικρό παιδί, ήταν έτσι ευγενικός και καλός με τον κόσμο. Μεγαλώνοντας βέβαια, άρχισε να κλείνεται στον εαυτό του, Όσο πιο πολύ μεγάλωνε τόσο πιο πολύ κλεινόταν στον εαυτό του. Δεν μπορώ να τον κατηγορήσω! Από τότε που στην γειτονία ήρθε εκείνη η οικογένεια με τα τέσσερα παιδία, όλα αλλάξανε...

13.10.06

Παραβολή


Ήμουν στη μέση ενός μεγάλου κήπου και γύρο μου υπήρχαν εκατοντάδες λουλούδια, με όλα τα χρώματα που υπάρχουν. Έκανα βόλτα μέσα στον κήπο και θαύμαζα τα χρώματα και την ευωδιά κάθε λουλουδιού που συναντούσα, κάποια στιγμή συνάντησα κάποιο και δεν μου άρεσε, αυτό όμως δεν αναιρούσε το γεγονός ότι ήταν ένα λουλούδι!

12.10.06

Χωρίς τίτλο.


Μια συνάντηση.

Δυο καρδίες που χτυπούν τρελά.

Έρωτας!

βλέμματα, χειρονομίες και ρυθμός.

Ρυθμός του έρωτα.

Ρυθμός ερωτευμένος με την ζωή.

11.10.06

Διαδρομή.


Κάνεις μια διαδρομή και σίγουρα έχεις τους δικού σου λόγους, που κάνεις αυτήν την συγκεκριμένη διαδρομή και όχι κάποια άλλη. Μέσα σε αυτή την διαδρομή υπάρχει μια εξέλιξη. Η διαδρομή σίγουρα δεν είναι πάντα ομαλή, όσο υπάρχει όμως υπάρχει και η εξέλιξη της και ο λόγος που υπάρχει, η διαδρομή ή που συνεχίζει να υπάρχει και να εξελίσσεται παρά τις δυσκολίες που μπορεί να παρουσιάζει, είναι κατά την γνώμη μου ο λόγος που πρέπει να σκεφτόμαστε όποτε παρουσιάζεται μια ανωμαλία στην εξέλιξη της διαδρομής που έχουμε επιλέξει.

9.10.06

8.10.06

ΚΑΛΗΜΕΡΑ


Γεια σας, με λένε μπέμπα. Την προηγούμενη Κυριακή στην φωτογραφία ήταν η τζίλντα. Η Τζίλντα είναι 16 χρονών και εγώ 6.

7.10.06

περί τέχνης

Τέχνη ειναι το πάθος για ζωή. Τέχνη είναι το μαγείρεμα. Τεχνη είναι αυτό το κάτι που σε κάνει να θες να δημιουργήσεις, ότι και αν είναι αυτό που θα δημιουργήσεις. Τέχνη είναι τα πάντα. Ότι κάνουμε μπορεί να γίνει με τέχνη. Το αν ταιρίαζει με την άποψη των άλλων για την τέχνη, αυτό είναι άλλο θέμα.

6.10.06

κοινωνία ώρα 7 παρά κάτι

H κοινωνία είναι ένα σύνολο. Σκεφθείτε συνολικά λοιπόν και όχι ομαδικά γιατί μαύρο φίδι που μας έφαγε με αυτούς που μπλέξαμε!

5.10.06

τα κοκόρια των ειδήσεων. Ευχαριστω παπού!

Βάλτε όποια μέρα θέλετε, όποιο κανάλι θέλετε και δείτε τις ειδήσεις των 8. Θα τους βρείτε όλους εκεί! Αστυνομικούς, δασκάλους, καθηγητές, πολιτικούς και ποούς άλλους. Θα παρελάσουν όλοι από τις οθόνες σας και υπερασπιζόμενοι τα δικαιώματα τους, θα φαγωθούν σαν τα κοκόρια! Το πανηγύρι καλά κρατεί... ουσιαστικό αποτέλεσμα όμως μηδέν! Και εγώ έχω παράπονα από την εκάστοτε κυβέρνηση, η άποψη της τωρινής είναι πως μπορώ να ζω με 220 ευρώ το μήνα. Δεν παραπονιέμαι όμως γιατί τα λεφτά είναι λίγα, ενίσταμαι μόνο γιατί προκειμένου να μου δώσει αυτό το επίδομα το κράτος, μου κολλάει μια βούλα και με κάνει ακατάλληλο για εργασία, καθιστώντας με έτσι παγιδευμένο άνεργο (τουλάχιστον για το δημόσιο) και μάλιστα με χαμηλό εισόδημα. Όλοι ξέρουμε ποίες συνθήκες επικρατούν στον ιδιωτικό κλάδο! Κυρίες και κύριοι επί της ουσίας... Κάντε και κανένα συγκριτικό τεστ, κοιτάτε και παρα δίπλα, δεν βλάπτει! Όλοι έχουμε δικαιώματα... Μήπως να πάρουμε τα όπλα και να βγούμε στους δρόμους; Η ζωή ταραβά την ανηφόρα, φίλες και φίλοί...


Α! Με την ευκαιρία, θα ήθελα να ευχαριστήσω τον παππού μου που τα μάζευε λίγα-λίγα, κάτι που μου δίνει τώρα εμένα την άνεση να μπορώ να κάνω αυτό που μου αρέσει, να γράφω δηλαδη...

4.10.06

ΟΑΕΔ

Διάλογος που έγινε ανάμεσα σε μένα και την προισταμένη του ΟΑΕΔ της οδού πειραιώς κας Καλλιόπης Σπυροπούλου.

Εγώ: καλημέρα σας! Ο πατέρας μου είναι άνεργος και επειδή αυτήν την στιγμή έχει ένα πρόβλημα με την καρδιά του (δύο αρτηρίες βουλομένες) και βρίσκεται σε καταστολή με φάρμακα, ώσπου να να κάνει αγγιοπλαστική, θα ήθελα να μου βάλετε στην κάρτα ανεργίας του, μια υπογραφή για αυτό το μήνα.

Προισταμένη: Αν είναι άρρωστος απαγορεύεται να είναι άνεργος!

Εγώ: Μου το εξηγείτε αυτό!

Προισταμένη: Αυτό που σας είπα.

Εγώ: Δηλαδη αν πεθάνει;

Προισταμένη: Τότε δεν θα χρειάζεται καν κάρτα ανεργείας!

ΤΑ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ ΔΙΚΑ ΣΑΣ...

3.10.06

Δάσκαλοι vs πολιτισμό


Εντάξει, από τους αστυνομικούς το περιμέναμε να είναι άγριοι, είναι η δουλεια τους. Βρε παιδία όμως, εσείς αύριο θα μπείτε στις αίθουσες να διδάξετε τα παιδία. Προς τι όλο αυτό το μίσος; Να πέφτετε με τόση μανία πάνω στους αστυνομικούς! Γιατί; δείξτε λίγο σεβασμό στο λειτούργημα που κάνετε! Εντάξει, δεν θα πάει αντιπροσωπεία σας στην υπουργό, ε και; Αφού και να πάει δεν θα βγει τίποτα. γιατί παίζετε το παιχνίδι τους; Διδάξτε και λίγο πολιτισμό, είναι και αυτό απαρίτητο!

2.10.06

Ομορφιά

Η ομορφιά των πραγμάτων βρίσκεται πάντα εσωτερικά. Εξωτερικα βρίσκεται η εμφάνιση. Και όπως είναι γνωστό, ό,τι λάμπει δεν είναι χρυσός, χωρίς αυτό να σημαίνει πως το εσωτερικό είναι πάντα ωραίο. Χωρίζω την ομορφιά σε δύο κατηγορίες: την εύκολη ομορφιά και την ομορφιά που για να τη δεις πρέπει να προσπαθήσεις. Στην πρώτη περίπτωση η ομορφιά είναι αντικειμενική, στην δεύτερη, υποκειμενική και εξαρτάται από τον τρόπο που θα την προσεγγίσεις.